درباره پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو
معرفی پژوهشگاه:
سازمان هواشناسی کشور به عنوان یکی از اعضای سازمان جهانی هواشناسی (WMO) در کنار ارائه خدمات عمومی و تخصصی به کاربران، نقشی کلیدی در توسعه و رشد بخشهای دیگر مانند ترابری جاده ای و راهها، کشاورزی، مدیریت منابع آب و تولید نیرو، مدیریت شهری، شهرسازی و … دارد. گستردگی انواع خدمات که در هر مورد باید با روزآمدترین روشها به کاربر ارائه شود از یک طرف و توانایی پاسخگویی به نیازهای آینده توسعه کشور از طرف دیگر، به خوبی نشان میدهد که چنین سازمانی که خدمات آن در همه امور کشور مورد نیاز است، به طور حتم باید به وسیله یک یا چند نهاد پژوهشی قوی مورد حمایت و پشتیبانی باشد تا بتواند به شایستهترین وضع به خدمات خود ادامه دهد. خوشبختانه در دو دهه اخیر به این موضوع توجه شایانی شده و با تأسیس “پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو” مهمترین گام در این زمینه برداشته شده است. این پژوهشگاه علاوه بر تعریف و انجام وظایف مستقل خود در چارچوب سه پژوهشکده، از همان بدو تأسیس همواره نقشی راهبردی و مهم برای سایر مراکز تحقیقاتی هواشناسی کشور مانند مراکز تحقیقات هواشناسی در استان ها، مرکز ملی اقلیمشناسی، مرکز علوم جوی و اقیانوسی و مرکز ملی خشکسالی ایفا کرده است.
“پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور” در سال ۱۳۶۸خورشیدی با موافقت اصولی وزارت فرهنگ و آموزش عالی وقت به منظور تحقق و کمک به رفع نیازمندی های علمی کشور پایه گذاری شد و در سال ۱۳۷۴ با دریافت مجوز قطعی برای اولین پژوهشکده آن به نام "پژوهشکده هواشناسی" رسماً شروع به کار کرد. این پژوهشکده با داشتن هشت گروه پژوهشی در زمینه های مختلف هواشناسی به انجام مطالعات و پژوهش های مرتبط با دانش محض هواشناسی و شناخت، گسترش و ارائه کاربردهای آنها می پردازد. همچنین بخش مهمی از فعالیت های این پژوهشکده همکاری آموزشی با مراکز آموزش عالی در زمینه های مرتبط با علوم هواشناسی است. پژوهشکده دوم با نام "پژوهشکده اقلیم شناسی و تغییر اقلیم" در مشهد با سه گروه پژوهشی، پژوهشکده سوم با نام "پژوهشکده هواشناسی آب و کشاورزی " در ایلام با سه گروه پژوهشی و پژوهشکده چهارم با نام "پژوهشکده تحقیقات صنعت هوایی و هوانوردی" با سه گروه پژوهشی در تهران قرار دارند. در مجموع اکنون که بیش از بیست سال از شروع فعالیت این مجموعه می گذرد، با نگاهی جامع به اهم فعالیتهای انجام شده میتوان ادعا کرد که بیشترین تلاش از سوی پژوهشگران و کارشناسان این پژوهشگاه این بوده است که نخست اولویتهای پژوهشی کشور در همه زمینهها و شاخههای مرتبط مشخص و تعریف شود و آنگاه در حد امکان با مشارکت مراکز کاربریِ مرتبط، پروژههای مشخصی برای هر یک از آنها چه به صورت مطالعاتی و چه به صورت عملیاتی اجرا شود. همه مستندات موجود نشان میدهد که نتایج بیشتر این فعالیتها علاوه بر کسب رضایت نسبی کاربران، توانسته است چه در سطح ملّی و چه در سطح منطقهای مورد نظر سایر پژوهشگران و سازمانها قرار بگیرد که تفصیل آن در این مجاز نمیگنجد.
موضوع فعالیت:
- پژوهشدر زمینه شناخت جو، رفتار و برهم کنش آن با محیط پیرامون مانند اقیانوس و خشکی
- پژوهش در زمینه کاربردهای هواشناسی در حوزه های مختلف، مانند آب، کشاورزی، ترابری، دفاعی، بهداشت،سلامت و آسایش، صنعت، عمران، شهرسازی، شیلات و ...
- پژوهش در زمینه مدل سازی و بومی سازی نرم افزارها و سامانه های پیشبینی عددی وضع هوا
- تحقیق در زمینه تغییر اقلیم، آینده پژوهشی و شناخت پیآمدهای ناشی از آن در حوزههای مختلف
- توسعه و ارتقاء فعالیتهای پژوهشی مرتبط و بومی سازی فناوریهای نوین برای تصمیمگیری موثر و برنامهریزی با هدف کاهش خطرپذیری مخاطرات جوی و اقلیمی
- پژوهش در زمینه مخاطرات جوی-اقلیمی مانند گردو خاک،خشکسالی ، طوفان و ... وتهیه پیشآگاهیهای دقیق و به موقع و ارائه هشدارها و راهکارهای مناسب
- پژوهش در زمینه کاوشهای جوی واستفاده از فناوریهای نوین مانند رادار و ماهوارههای هواشناسی
- پژوهش در زمینه روشهای تعدیل وضع هوا مانند بارورسازی ابرها و استفاده از انرژهای پاک و تجدیدپذیر
- پژوهش در زمینه روش های تولید، پردازش و مدیریت داده ها و اطلاعات جوی؛ توسعه و ارتقای سامانه ها؛ روش های اطلاع رسانی و فرهنگ سازی استفاده از داده ها و اطلاعات هواشناسی در اموراقتصادی، اجتماعی وکمک به تصمیم سازی های خرد وکلان
- چاپ و انتشارکتب، مجلات،خبرنامه های مرتبط؛ برگزاری همایشها و کارگاه های علمی و تخصصی ؛ ارائه خدمات مشاورهای به اشخاص حقیقی و حقوقی؛ همکاری پژوهشی با دانشگاهها و مؤسسات پژوهشی داخل و خارج کشور
روسای پژوهشگاه از ابتدای تاسیس تا به امروز:
دکتر غلامعلی کمالی | دکتر عبدالله صداقت کردار | دکتر محمد باقر بهیار(سرپرست) | دکتر محمد تقی زمانیان |
1375-1379 | 1379-1388 | 1388 | 1388-1390 |
دکتر مجتبی ذوالجودی |
دکتر جواد بداق جمالی(مرحوم) |
دکتر عباس رنجبر سعادت آبادی | دکتر مهدی رهنما |
1390-1392 | 1392-1394 | 1394-1399 | 1399- تااکنون |