افزایش حدود ۳ درجه ‌ای دمای هوای کشور طی ۳۰ سال اخیر

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور، مهدی رهنما در گفت و گو با ایسنا افزود: افزایش دما و کاهش بارش را می‌ توان به عنوان مهمترین شاخص‌ های تغییرات اقلیمی نام برد بنابراین تغییر اقلیم را می ‌توان دلیل اصلی افزایش دما طی دهه ‌های اخیر در ایران دانست.

وی اضافه کرد: بر اساس بررسی ‌های انجام شده میانگین دمای هوای کشور در دهه ۷۰، حدود ۱۶ درجه سلسیوس بود این میزان در دهه ۸۰ به ۱۸ درجه سلسیوس افزایش یافت و در دهه ۹۰ به بیش از این میزان رسید. از سال ۱۴۰۰ نیز میانگین دمای کشور بیش از ۱۹ درجه سلسیوس بوده است.

رئیس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور تصریح کرد: داده‌ های ثبت شده نشان می‌ دهد طی ۳۰ سال اخیر ایران حدود ۲.۷ درجه سلسیوس گرم ‌تر شده است این در حالیست که بر اساس تاکید هیات بین ‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC) افزایش دما بیش از ۱.۵ درجه سلسیوس نباید باشد.

مهدی رهنما با اشاره به تبعات افزایش دمای هوا اظهار کرد: افزایش دما که موجب تبخیر بیشتر آب ‌های سطحی و خشک ‌تر شدن سطح خاک می ‌شود در کنار کاهش بارش میانگین سالیانه، خشکسالی ‌های متوالی و شدیدی را در سطح کشور به وجود آورده است. در این شرایط پوسته سطح زمین شکننده می ‌شود و حتی با وزش خفیف‌ ترین بادها، گردوخاک به هوا بلند می‌ شود و می ‌تواند مسافت ‌های زیادی را طی کند، به گونه ‌ای که اگر در گذشته وزش باد با سرعت ۱۵ متر بر ثانیه موجب تولید گردوخاک می ‌شد، در حال حاضر با وزش باد ۵ متر بر ثانیه این اتفاق می‌ افتد.

وی درباره تاثیرات افزایش آلاینده ذرات معلق بر گرم ‌تر شدن هوا گفت: افزایش ذرات کوچکتر از ۲.۵ و ۱۰ میکرون و ایجاد لایه آلودگی موجب می ‌شود که گرما در سطوح پایین جو بلوکه شود و از خروج گرمایش ناشی از سطح زمین به جو جلوگیری و باعث افزایش دما شود.

رئیس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور در مورد ضرورت برخورداری از انرژی تجدیدپذیر برای تولید برق و کاهش احتمال خاموشی در زمان افزایش دمای هوا گفت: لازم است مسئولان بخش نیرو و انرژی کشور از دانش و فناوری‌ های به‌ روز برای برنامه ‌ریزی در جهت افزایش تاب ‌آوری هنگام افزایش تقاضای انرژی استفاده لازم را کنند.

وی اضافه کرد: بررسی‌ های ما نشان می ‌دهد که در مناطق مختلفی از کشور می ‌توان از انرژی های تجدیدپذیر نظیر باد جهت تامین انرژی لازم بهره برد. برای نمونه بررسی ‌های پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور نشان می ‌دهد در منطقه جیرنده در استان گیلان می ‌توان از باد سالانه بیش از ۱۳۰۰ مگاوات انرژی تولید کرد این در حالیست که توان تولید انرژی از نیروگاه اتمی بوشهر ۱۰۰۰ مگاوات است.

مهدی رهنما اضافه کرد: در مناطق مختلف کشور مانند خراسان جنوبی، شمال سیستان و بلوچستان، ایلام و شهرهایی نظیر خواف، سربیشه، بینالود و ... می‌ توان برای تولید انرژی از باد برای جبران کسری انرژی کنونی بهره برد حتی در مناطق جنوبی استان تهران می ‌توان هزاران مگاوات برق از انرژی خورشیدی تولید و از آن استفاده کرد اما متاسفانه این کار به اندازه کافی در کشور انجام نشده است.

رئیس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور تاکید کرد: هزینه تاسیس یک نیروگاه خورشیدی یا بادی بسیار کمتر از هزینه راه ‌اندازی یک نیروگاه با سوخت فسیلی یا هسته ‌ای است و در مدت زمان بسیار کمتری نیز به بهره برداری می ‌رسد که این نکته می ‌تواند ضرورت استفاده از انرژی های تجدید پذیر جهت تامین کسری انرژی در سطح کشور را دو چندان کند.

مهدی رهنما در پایان تاکید کرد: لازم است یک طرح آمایش سرزمینی در زمینه انرژی تهیه و کشور بر این اساس منطقه‌ بندی شود تا بتوانیم از ظرفیت ‌های طبیعی برای تولید انرژی بهره‌ گیری لازم را داشته باشیم.